Ο Παρθενώνας (του Κώστα Γαβρά)

"Όλη η ιστορία του Παρθενώνα από τη στιγμή της δημιουργίας του μέχρι τις εποχές των λεηλασιών και των ανεπανόρθωτων καταστροφών του.

Δείτε πώς οι πόλεμοι, ο θρησκευτικός και ο πολιτικός φανατισμός, η αρχαιοκαπηλία και η ασέβεια στην πολιτιστική κληρονομιά (από ξένους αλλά και από Έλληνες), οδήγησαν ένα μνημείο-σύμβολο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού σε μια μάζα ερειπίων και χαλασμάτων.

Το συγκεκριμένο βίντεο είναι δημιουργία του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά και προβάλλεται στο νέο μουσείο της Ακρόπολης, ως εισαγωγή".

"Η κατάρα της Αθηνάς", Λόρδος Μπάυρον

Μετάφραση στα Ελληνικά: Καθηγητής Πάνος Καραγιώργος

(απόσπασμα)

«Ω θνητέ, – έτσι μου είπε – της ντροπής σου αυτό το χρώμα

Βρετανός μου λέει να ’σαι, όνομα ανδρείου ακόμα

μέχρι χτες λαού, ελευθέρου, με ωραία πεπρωμένα,

τώρα περιφρονημένου, και ιδίως από μένα.

Η Παλλάδα πρώτος θα ’ναι της πατρίδας σου εχθρός·

την αιτία θες να μάθεις; Κοίτα γύρω σου κι εμπρός.

Έχω δει πολλούς πολέμους κι ερημώσεις να πληθαίνουν

κι άλλες τόσες τυραννίες να ανεβοκατεβαίνουν.

Απ’ του Τούρκου τη μανία γλίτωσα και του Βανδάλου,

μα η χώρα σου έναν κλέφτη μου ’χει στείλει πιο μεγάλο.

Κοίτα, άδειος ο ναός μου, κατοικία ρημαγμένη,

και στοχάσου τι μιζέρια είναι γύρω απλωμένη.

Τούτα ο Κέκροπας, κι εκείνα τα ’χε ο Περικλής στολίσει,

κι ο Αδριανός τις Μούσες για να τις παρηγορήσει,

και ευγνωμονώ και όσους το ναό μου έχουν χτίσει,

μα ο Αλάριχος κι ο Έλγιν μ’ έχουν άγρια συλήσει.

Και σαν να ’πρεπε ο κόσμος το κατόρθωμα να μάθει,

ο Ελγίνος στο ναό μου πάει και τα’ όνομά του γράφει,

σα να νοιάστηκε η Παλλάδα να δοξάσει τ’ όνομά του,

κάτω η υπογραφή του, πάνω το κατόρθωμά του.

Κι ο απόγονος των Πίκτων είναι φημισμένος όσο

ειν’ ο αρχηγός των Γότθων, πιθανόν και άλλο τόσο.

Αλλ’ ο Αλάριχος τα πάντα είχε αγρίως καταστρέψει

με το δίκιο του πολέμου, μα ο ‘Ελγιν για να κλέψει

όσα οι βάρβαροι αφήσαν, που ’τανε απ’ ό,τι εκείνος

είναι βάρβαρος πιο λίγο, γιατί το ’κανε ο Ελγίνος;

Το ’κανε όπως τη λεία παρατάει το λιοντάρι

και ακολουθεί ο λύκος ή ο τσάκαλος να πάρει

και να γλείψει κάποια σάρκα που απόμεινε ακόμα

απ’ του λιονταριού ή του λύκου το αχόρταγο το στόμα.

Αλλά των θεών το κρίμα τους κακούργους θα τους πιάσει.

(αναδημοσίευση από το ιστολόγιο: Έκτοι και απίθανοι)