Καλοκαιρινό σινεμά από την Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Χολαργού-Παπάγου. Το κύμα (Die Welle)



kymacinema



Καλοκαιρινό σινεμά από την Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Χολαργού-Παπάγου. ΤΟ ΚΥΜΑ (Die Welle) 30/6 στις 20:30 στο προαύλιο αμφιθέατρο του Δημαρχείου Χολαργού.

ΕΝΑ ΠΕΙΡΑΜΑ ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΑ ΟΡΙΑ...

Το Κύμα είναι μια αληθινή ιστορία που διαδραματίστηκε σ' ένα γυμνάσιο της Καλιφόρνια, το 1969: Ο Μπεν Ρος, καθηγητής ιστορίας, οργανώνει τους μαθητές της τάξης του σύμφωνα με τα ναζιστικά πρότυπα -κι αυτό στα πλαίσια ενός «πειράματος» που θα βοηθούσε να δοθούν κάποιες απαντήσεις στα αναπάντητα ερωτήματα των μαθητών πάνω στο φαινόμενο του φασισμού. Και πριν καλά-καλά το καταλάβει, Το Κύμα, με το σύνθημά του «Δύναμη μέσα από τη Δράση και την Πειθαρχία», ξεφεύγει από τα όρια της τάξης του και σαρώνει ολόκληρο το σχολείο. Καθώς οι περισσότεροι μαθητές συμμετέχουν στο κίνημα, οι μαθητές Λώρι Σώντερς και Ντέιβιντ Κόλινς, βλέποντας την τρομακτική ορμή του κύματος, συνειδητοποιούν ότι πρέπει να το σταματήσουν πριν να είναι πολύ αργά...






αναδημοσίευση από το myholargos.gr

Midway Islands - Η άλλη πλευρά του ανθρώπινου πολιτισμού...




κλικ εδώ για να τη βρεις στο χάρτη


Η ταινία είναι υπό κατασκευή.

Σημείωση:  το τρέιλερ που ακολουθεί περιέχει μερικές σκληρές εικόνες νεκρών πουλιών.



                           Αυτός είναι ο πολιτισμός μας;



ΟΙ ΚΗΠΟΙ ΤΟΥ DAKUWAQA


ας δροσιστούμε λιγάκι




Στη μυθολογία των νησιών Φίτζι ο «Dakuwaqa» είναι μια ενάλια θεότητα, ένας θεός καρχαρίας, προστάτης των θαλασσινών και των ψαράδων. Τον εκτιμούσαν οι ψαράδες επειδή τους προστάτευε από κάθε κίνδυνο στη θάλασσα.




Τα αγάλματα που περπατούν! (αγάλματα Μοάι στα Νησιά του Πάσχα)









αναδημοσίευση κειμένου από pheme.gr (Μίνα Πέππα)


Το μυστήριο παρέμενε άλυτο από το 1722, χρονιά που 
ανακάλυψαν το νησί Ολλανδοί θαλασσοπόροι.

Έπειτα από πολυετείς έρευνες, αμερικανοί επιστήμονες
 κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα τεράστια λίθινα αγάλματα, 
ύψους 10 μέτρων και βάρους 80 τόνων, μεταφέρθηκαν από 
το λατομείο στις ακτές του νησιού, κυριολεκτικά.. περπατώντας.

Αν αναρωτιέστε με ποιον τρόπο περπατούν τα λίθινα αγάλματα, 
μένει να δείτε τα εντυπωσιακά βίντεο που ακολουθούν 
για να πειστείτε.

Από την ανακάλυψη των νησιών του Πάσχα το 1722, 
από Ολλανδούς 
θαλασσοπόρους, η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα διερευνά 
τον τρόπο με τον οποίο οι κάτοικοι του νησιού, οι Rapa Nui, 
κατάφεραν να μεταφέρουν τα κυκλώπεια  γλυπτά στην 
σημερινή τους θέση.

Το μυστήριο έλυσαν δυο αμερικανοί επιστήμονες: Ο αρχαιολόγος 
του 
Πανεπιστημίου της Χαβάης Τέρι Χαντ και ο ανθρωπολόγος 
του Πανεπιστημίου 
Λονγκ Μπιτς της ΚαλιφόρνιαΚαρλ Λίπο.

Στηριζόμενοι στην άποψη που διατύπωναν επί δεκαετίες οι 
κάτοικοι του νησιού,
 αλλά δεν γίνονταν δεκτή από την επιστημονική κοινότητα, 
κατασκεύασαν
 πιστό αντίγραφο αγάλματος, και με τη βοήθεια τριών ομάδων 
που είχαν δεμένο
 το άγαλμα με σχοινιά, το μετέφεραν όρθιο σε χωμάτινο δρόμο 
της Χαβάης!

Τα αποτελέσματα της έρευνας και των πειραμάτων που έκαναν οι 
δύο επιστήμονες περιλαμβάνονται στο υπό έκδοση βιβλίο τους 
"Τα αγάλματα που περπατούσαν",  εκτενή αναφορά του οποίου γίνεται στο 
περιοδικό "National Geographic", που κυκλοφορεί στις 26 Ιουνίου.
















Εικονικό σχολείο για φοβισμένα παιδιά



Το σχολείο είναι το περιβάλλον που αποτελεί την κυριότερη πηγή άγχους για τα παιδιά.



Ειδικοί του πανεπιστημίου της Florida σε συνεργασία με την εταιρεία Better Place δημιούργησαν μία ηλεκτρονική πλατφόρμα που προσομοιώνει το σχολικό περιβάλλον.

Με αυτή την πλαφόρμα δίνουν την ευκαιρία στα παιδιά που εμφανίζουν προβλήματα κοινωνικού άγχους να εξοικειωθούν με διάφορες καταστάσεις που συναντούν και σχολείο.

Οι ειδικοί πιστεύουν οτι με αυτόν τον τρόπο, σκηνοθετώντας δηλαδή μία σειρά από περιστατικά που συμβαίνουν και στην πραγματική ζωή, τα παιδιά μαθαίνουν να τα αντιμετωπίζουν πρώτα σε αυτό το ελεγχόμενο περιβάλλον. Οι επιστήμονες αισιοδοξούν πως με αυτόν τον τρόπο θα εξαλείφονται τα συμπτώματα κοινωνικής φοβίας.

Το λογισμικό απευθύνεται σε μαθητές 8 - 12 ετών, επειδή σύμφωνα με τους επιστήμονες στις συγκεκριμένες ηλικίες το σχολείο είναι το περιβάλλον που αποτελεί την κυριότερη πηγή άγχους για τα παιδιά. 

Ο μαθητής κάθεται μπροστά στον υπολογιστή και αλληλεπιδρά με έξι εικονικούς χαρακτήρες (avatar) όπως θα έκανε και στην πραγματικότητα. Με τη διαφορά ότι αυτοί οι εικονικοί χαρακτήρες ελέγχονται από ψυχολόγους, μέσω υπολογιστών που βρίσκονται σε διαφορετική αίθουσα. Κάθε ψυχολόγος αναλαμβάνει κι από ένα από τα έξι avatar, δηλαδή τον διευθυντή του σχολείου, τον γυμναστή, τον δάσκαλο, τον «φασαριόζο» της τάξης, το «κορίτσι - ντίβα» του σχολείου ή τον καλύτερο μαθητή και όλοι μαζί «σκηνοθετούν» στο εικονικό σχολείο μια σειρά από σενάρια που απαιτούν ολοένα καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες από το παιδί – ξεκινώντας από τη γνωριμία με τους «συμμαθητές» του και φτάνοντας μέχρι τα κάθε είδους πειράγματα που μπορεί να αντιμετωπίσει από τον «νταή» του σχολείου.


Οι πρώτες δοκιμές θα διαρκέσουν 12 εβδομάδες και γίνουν αυτό το καλοκαίρι, ενώ σε αυτές θα συμμετάσχουν 30 παιδιά με συμπτώματα κοινωνικής φοβίας.







αναδημοσίευση από lifo.gr


Η Άλκη Ζέη για τους δασκάλους



Άλκη Ζέη, Βρυξέλλες, 7-2-2012.
Η ποιότητα του βίντεο δεν είναι πολύ καλή, σημασία όμως έχουν τα λόγια της.





Η Άλκη Ζέη σε μια συγκινητική ομιλία για τους Έλληνες δασκάλους, στα πλαίσια της παρουσίασης του βιβλίου του Πέτρου Μάρκαρη με τίτλο "Περαίωση"


Η λύση της σφαλιάρας. Από τη Λένα Φουτσιτζή




Το παρακάτω κείμενο αποτυπώνει με απλά λόγια, σαν παραμύθι, 
την νεοελληνική κοινωνία.

A.T


(αναδημοσίευση από lifo.gr)

Ήρθε η ώρα να γηροκομήσουμε τους γονείς μας







Οι παππούδες ήταν απλοί άνθρωποι, χωρίς ιδιαίτερη ελπίδα για το μέλλον – τους αρκούσε που είχε τελειώσει ο πόλεμος. Τα παιδιά γεννήθηκαν σε δύσκολες εποχές, σε ένα σπίτι που η τουαλέτα ήταν έξω. Ήξεραν ότι έπρεπε να προσπαθήσουν πολύ για να ξεφύγουν από τη μιζέρια και τη στενότητα του χωριού, και το έκαναν. Έφυγαν από τα χωράφια και γύρεψαν την ανωνυμία της πόλης. 

Εκεί τόλμησαν για πρώτη φορά να αγοράσουν την εφημερίδα της επιλογής τους. Μέθυσαν από τις νέες επιλογές, από τα πρώτα διαζύγια, από τη πρωτόγνωρη ελευθερία. Αποφάσισαν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους διαφορετικά, να τους δώσουν όλα τα εφόδια για να μην δυσκολευτούν όσο οι ίδιοι. Να ξεφύγει όλη η οικογένεια από τη μιζέρια της παλιάς Ελλάδας, να μπει στα νέα σαλόνια με όποιο τρόπο γίνεται, ακόμη κι από το παράθυρο αν χρειαστεί.
Ασχολήθηκαν με το σχολείο των παιδιών, θυσίασαν μερικά χωράφια για το φροντιστήριο. Φρόντισαν να κάνουν επαφές με τους παλιούς συγχωριανούς και ο ένας άρχισε να φροντίζει για τα παιδιά του άλλου. Η μόρφωση ήταν απαραίτητη είτε έπαιρνε το παιδί τα γράμματα είτε όχι, κι έτσι θυσιάστηκαν μερικά χωράφια. Δεν ήταν σπατάλη, ήταν επένδυση, γιατί δεν ήταν απαραίτητα τα προσόντα, αυτό που χρειαζόταν ήταν ένα «χαρτί», τα υπόλοιπα θα τα φρόντιζε ο συγχωριανός.
Τα παιδιά δεν είχαν ιδέα για τις προσπάθειες των γονιών τους. Γιατί να έχουν άλλωστε, το σπίτι, το εξοχικό, τα ρούχα, το φαγητό, όλα υλοποιούνταν με έναν ασαφή αλλά αυτονόητο τρόπο. Αρκούσε να απλώσουν τα χέρια τους να τα αρπάξουν. Δεν ήξεραν από πού εμφανίζονταν τα λεφτά, ούτε που πήγαιναν αυτά που ξόδευαν. Η ΔΕΗ ήταν κάτι που έφτιαχνε ρεύμα (από τι; Με τι; Τι σημασία έχει;) Η Ολυμπιακή είχε το καλύτερο φαγητό και τις ωραιότερες αεροσυνοδούς (επειδή οι Έλληνες ξέρουν να γλεντάνε). Η εφορία ήταν ένα μισητό μέρος που όλοι απέφευγαν με όποιο τρόπο γινόταν (ποιές ήταν οι επιπτώσεις αυτού; Απλώς το ότι η οικογένεια γλίτωνε λεφτά). Το δημόσιο δεν δούλευε αλλά ήταν καλός ο μισθός, οπότε ήταν ό,τι έπρεπε για τις κόρες και τους γιους που έπρεπε να παντρευτούν και να βολευτούν το συντομότερο (στις εννιά θα πηγαίνεις, στις δύο θα είσαι σπίτι, μην είσαι χαζή! Κι αν κάνεις και παιδιά, θα κάθεσαι.)

Οι γιοι και οι κόρες έκαναν όσα τους είπαν οι γονείς τους χωρίς να αναρωτηθούν το παραμικρό. Ήταν σωστές οι συμβουλές, ήταν συμφέρουσες, ήταν ηθικές; Ήταν, αφού όλα πήγαιναν καλά για την Οικογένεια.

Τα χρόνια πέρασαν και τα παιδιά έγιναν γονείς. Έκαναν τα δικά τους παιδιά, τα οποία σκόπευαν να μεγαλώσουν με τον ίδιο τρόπο. Μόνο που εντελώς ξαφνικά αποκαλύφθηκε ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. Ήταν ουρανοκατέβατο, ήταν αναπάντεχο, όλες οι γενιές εντελώς απροετοίμαστες. Και όλοι κλήθηκαν να ψηφίσουν για το τι πρέπει να γίνει. Και τους κακοφάνηκε πάρα πολύ και διαμαρτυρήθηκαν: γιατί να αποφασίσουμε εμείς, που δεν έχουμε αποφασίσει ποτέ για τίποτα; Αφού ποτέ κανείς δε μας ρώτησε! Εμείς απλώς κοιτούσαμε τη δουλειά μας τόσα χρόνια, και την κάναμε καλά! Τι δουλειά έχουμε να ψηφίζουμε για χρέη, για τράπεζες και για θέματα του Κράτους; Το Κράτος έκανε τα λάθη, το Κράτος να τα πληρώσει!

Το Κράτος όμως ήταν στην ίδια θέση για πάρα πολλά χρόνια και είχε γεράσει. Ούτε την όρεξη, ούτε τη δύναμη, ούτε τη θέληση είχε. Αυτό που χρειαζόταν ήταν ένα καλό γηροκομείο, όπως και οι γονείς των νέων γονιών. Και τα παιδιά, που ποτέ τους δεν είχαν πάρει μια απόφαση μόνα τους, που ποτέ δεν είχαν αναρωτηθεί για το ΦΠΑ, για το τι είναι το ασφαλιστικό πρόβλημα, για το τι σημαίνει προϋπολογισμός του Κράτους, έπρεπε να πάρουν αποφάσεις για όλα αυτά τα πράγματα. Το χειρότερο ήταν ότι έπρεπε να βρουν κάποιους για να αντικαταστήσει το παλιό και γερασμένο Κράτος.

Κάποιοι κατάλαβαν ότι το «Κράτος» ήταν οι συγχωριανοί, οι συγγενείς και οι φίλοι που τους είχαν βολέψει με διάφορους τρόπους, ακόμα και η ίδια τους η οικογένεια. Άρχισαν να ρωτάνε, να διαβάζουν, να σκέφτονται. 

Κάποιοι άλλοι επέμεναν ότι το Κράτος ήταν κάτι άλλοι, που ήταν η δουλειά τους να είναι το Κράτος, και αυτοί ήταν οι μοναδικοί υπεύθυνοι, και η λύση ήταν να πάνε κάτι καινούριοι που φώναζαν πολύ και να τους πλακώσουν στις σφαλιάρες. Μέχρι τις σφαλιάρες έφτανε η πρόταση, κι αν τους ρωτούσες τι θα γινόταν μετά, θύμωναν. Και οι μεν με τους δε δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν με τίποτα για το τι είναι το σωστό, αν και για να πούμε την αλήθεια, η λύση που κέρδιζε ήταν οι σφαλιάρες.

 Και μετά; Για το μετά δεν ξέρω να σας πω, γιατί αυτή η ιστορία ακόμα γράφεται.




Όταν ένα αυγό σπάει μέσα στη θάλασσα...


Το ινστιτούτο ωκεάνιων επιστημών των Βερμούδων έσπασε ένα αυγό σε βάθος 20 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. 
To αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό! 



Αναδημοσίευση από lifo.gr

Η εξήγηση του Δημόσιου Χρέους σε λίγα λεπτά - βίντεο






Ένα βιντεάκι που εξηγεί τη δημιουργία του χρέους, με το παράδειγμα της Γαλλίας. Αφιερώστε 10 λεπτά για να δείτε πόσο απλά είναι τα πράγματα.

Μάθημα δημοσιογραφίας!



βάλτε υπότιτλους από το κουμπί CC



Ο αγαπημένος Ιρλανδός δημοσιογράφος Vincent Browne εκθέτει ανεπανόρθωτα τον τραπεζίτη της ΕΚΤ Klaus Masuch και δίνει ένα μάθημα για το πώς πρέπει να είναι ο αμερόληπτος δημοσιογράφος που σέβεται τον τόπο που του δίνει ζωή.



Όχι άλλη βία στα σχολεία (τραγούδι)






Η δική μας πρόταση ενάντια στην ενδοσχολική βία.

Συμμετέχουν οι μαθητές των Τάξεων ΣΤ΄ – Ε΄ – Γ΄ & Ολοημέρου

του 5ου Δημοτικού Σχολείου Χολαργού




Θέλω να γυρίσω στα παλιά - ντοκιμαντέρ για το Χολαργό






Το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους εξιστορεί το πώς ήταν ο Χολαργός τις δεκαετίες 1960 έως 1980. Δημιουργήθηκε από τη Δ1 & Δ2  Τάξη και τη δασκάλα μουσικής του σχολείου μας κ. Αμάντα Ηλιοπούλου.



Το αυγό του φιδιού


επειδή τα πράγματα αρχίζουν να σοβαρεύουν
και κανείς δεν πρέπει να πει "δεν ήξερα"

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΓΙΑ ΕΝΗΛΙΚΕΣ



ένα βίντεο της Νίνας Γεωργιάδου
πηγή: alfavita.gr


Παιχνίδι χωρίς ρεύμα








1ο βραβείο στον πανελλήνιο διαγωνισμό μαθητικών ταινιών "Ένας πλανήτης... μια ευκαιρία"
από το Δημοτικό Σχολείο της Σερίφου.