Πολύ καλή δουλειά, αλλά να τονίζω το εξής: Είναι δημιουργημένη από επαγγελματία. Ο Αλέξανδρος Μιχαήλ είναι επαγγελματίας σκηνοθέτης, οπότε, εδώ δεν μιλάμε πια για σχολική δημιουργία....το σχολείο ήταν απλά το "υλικό"....το ίδιο συνέβη και στο διαγωνισμό της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς με θέμα την ενδοσχολική βία: Οι ταινίες που πήραν τις 3 πρώτες θέσεις ήταν δημιουργίες επαγγελματιών του χώρου. Σ' αυτήν την περίπτωση όμως, θα χαμογελάσω πλατιά γιατί, το σχολείο μας ήρθε στην 5η θέση, - και δεν είμαι επαγγελματίας σκηνοθέτης - οπότε, αν μη τι άλλο, κάτι σημαίνει αυτό...:-) Θέλω να καταλήξω στο εξής: Άλλο οι σχολικές δημιουργίες που γίνονται αποκλειστικά από εκπαιδευτικούς, και άλλο "θέλω να κάνω ταινία, φωνάζω κάποιον επαγγελματία και μετά "πουλάω μούρη".....και να φανταστείτε πως σε όλους τους όρους των σχετικών διαγωνισμών, τονίζεται ρητά το εξής: " πρέπει να είναι δημιουργίες μαθητών και εκπαιδευτικών". Και φυσικά, όπως καταλαβαίνετε, οι όροι αυτοί παραβιάζονται γιατί οι ίδιοι οι φορείς δεν τους παίρνουν στα σοβαρά, και κάνουν τα "στραβά μάτια" όταν δεν τηρούνται....θα ήθελα να πω πολλά ακόμη, αλλά να μη σας κουράζω. Ένα είναι σίγουρο: Σ' αυτή τη χώρα, προτεραιότητα έχει το "παράνομο" και όχι το "νόμιμο"....
Αν είναι έτσι όπως τα λες, έχεις δίκιο. Δυστυχώς έτσι είναι η Ελλάδα. Πέρα όμως από αυτό, ας σταθούμε στο μήνυμα της ταινίας που είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Με απόλυτο σεβασμό στις απόψεις σας, που σε μεγάλο βαθμό με βρίσκουν σύμφωνο, ως υπεύθυνος εκπαιδευτικός της ταινίας και δάσκαλος των παιδιών οφείλω να σας αναφέρω ότι ουδεμία σχέση με επαγγελματισμό έχω, εκτός αν επαγγελματισμός θεωρείται η αγάπη προς τον κινηματογράφο και η ενασχόληση με αυτόν. Ή ακόμη και η παρακολούθηση μαθημάτων κινηματογράφου και η συμμετοχή σε θεατρικές ομάδες. Σε περίπτωση που το τελικό αισθητικό αποτέλεσμα σάς δημιούργησε αυτήν την άποψη, αυτό μας τιμά και μας δίνει δύναμη για τη συνέχεια. Αλήθεια, θα με ενδιέφερε να μου αναπτύξετε πότε κάποιος θεωρείται επαγγελματίας σε έναν τομέα. Είναι πολύ στενάχωρο να καταφέρονται εναντίον σου, με αβάσιμες κατηγορίες. Με τη δυνατότητα που μου δίνεται μέσω αυτής της σελίδας αναρτώ αυτό το σχόλιο, για να διευκρινίσω όσο είναι δυνατόν τα πράγματα. Κατέχω το πτυχίο της παιδαγωγικής σχολής και διδάσκω εδώ και περίπου 7 χρόνια. Αν παρατηρούσατε τους τίτλους τέλους, δεν θα δημιουργούνταν καμία παρεξήγηση. Θα ήταν φρόνιμο και εν τέλει ΔΙΚΑΙΟ, προτού αναρτήσετε τις οποιεσδήποτε απόψεις σας, να διασταυρώνετε τις πληροφορίες σας, τις οποίες κιόλας φτάνετε στο σημείο να τις "ΤΟΝΙΖΕΤΕ". Μέσα από την καρδιά μας, συγχαρητήρια για τη βράβευσή σας. Οι μαθητές μου κι εγώ θα περιμένουμε με χαρά τη νέα σας δημιουργία. Κλείνοντας, θα χαμογελάσουμε το ίδιο πλατιά όπως κι εσείς, καθώς τηρήσαμε τους όρους του διαγωνισμού στο έπακρον, και με καθ' όλα νόμιμους τρόπους δεχτήκαμε την τιμή της διάκρισης. Καλή συνέχεια στο έργο σας. Με εκτίμηση, Μιχαήλ Αλέξανδρος
Κ. Μιχαήλ Αλέξανδρε Αν διαβάσατε τις πρώτες λέξεις του σχολίου μου, θα δείτε την επιβράβευση που σας έδωσα. Δεν έχω κανένα πρόβλημα μαζί σας, το αντίθετο: Κι εγώ πιστεύω πως αυτό που μετράει είναι το μεράκι και η ψυχή. Τα επόμενα σχόλιά μου δεν αφορούσαν προσωπικά εσάς, και πράγματι χαίρομαι που συμφωνείτε σε κάποια αναφερόμενα λόγια μου. Και να' στε σίγουρος πως διάβασα τους τίτλους τέλους. Από εκεί και πέρα όμως, επιτρέψτε μου να αμφισβητώ το κατά πόσο τηρούνται με ακρίβεια κάποιοι όροι που αφορούν την εμπλοκή επαγγελματιών, κάτι που είναι πολύ εμφανές στο τελικό αποτέλεσμα. Ας μου επιτραπεί λοιπόν να σχολιάσω το εξής: Θα' πρεπε να υπάρχει διαχωρισμός σε κατηγορίες συμμετεχόντων. Τι θέλω να πω: Άλλο είναι να κάνεις ό,τι κάνεις χωρίς καμμία επιπλέον γνώση του αντικειμένου, και άλλο να έχεις - έστω και περιφερειακές - γνώσεις μέσω ειδικών σεμιναρίων, κλπ. Πρέπει να λέμε "τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη", επειδή "κάποιοι" πατούν πάνω στη "σιωπή" της πλειοψηφίας που διακατέχεται από "ωχαδερφισμό". Το ζητούμενο - κατά τη γνώμη μου - δεν είναι η "νίκη" ή ο "ανταγωνισμός" αλλά η γνώση ύπαρξης αντικειμενικής διαφάνειας, κάτι που θα διασφαλίσει το "ευ αγωνίζεσθαι." Καλή συνέχεια στο έργο σας, Με εκτίμηση
Χωρίς να θέλω να δώσω συνέχεια στο όλο θέμα, επιτρέψτε μου να έχω τις αμφιβολίες και τις αντιρρήσεις μου σχετικά με το κατά πόσον μπορεί να "μετρηθεί" η εκπαίδευση των δημιουργών πάνω στο αντικείμενο. Όλοι λίγο πολύ ασχολούμαστε με αντικείμενα που μας αφορούν. Ένας φίλος της φωτογραφίας παρακολουθεί σεμινάρια σχετικά ή διαβάζει κάτι στο ίντερνετ. Ένας, ο οποίος αγαπά το τραγούδι παρακολουθεί μαθήματα ορθοφωνίας ή απλά ασχολείται καθημερινά με αυτό. Αυτό σίγουρα δεν τον κάνει επαγγελματία, ούτε μπορεί να προσκομίσει τα παραπάνω σε ανάλογους διαγωνισμούς, ώστε να συμμετάσχει ή να αποκλειστεί. Αλλά, σχετικά με το συγκεκριμένο διαγωνισμό, εστάλη πληροφοριακό υλικό πολύ βοηθητικό, το οποίο μπορούσε να κατευθύνει ακόμη και κάποιον που δεν είχε ιδιαίτερες γνώσεις. Αλλωστε, ειναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις ποιοι εκπαιδευτικοί δεν έχουν ΚΑΘΟΛΟΥ γνώσεις σχετικές. Γνώση δεν είναι μόνο αυτό που αποκτάς με την παρακολούθηση μαθημάτων, αλλά και ό,τι "παίρνεις" από προσωπικό ψάξιμο, ακόμη και από την παρακολούθηση διαφορετικών ειδών ταινιών. Αυτό πώς να μετρηθεί; Πώς και γιατί να αποτελέσει κριτήριο για τη συμμετοχή; Ειλικρινά, οι μαθητές μου κι εγώ είμαστε εδώ για να δεχτούμε τις οποιεσδήποτε κριτικές, θετικές ή μη. Η ένστασή μου δεν αφορά την επιβράβευση ή αποδοκιμασία από μέρους σας. Αφορά το γεγονός ότι αποδώσατε χαρακτηρισμό στο πρόσωπό μου, ο οποίος δεν είναι αληθής. Και η αλήθεια είναι πως αν δεν "έπεφτα" πάνω στο συγκεκριμένο blog, πολύ πιθανόν οι αναγνώστες του να έμεναν με την εντύπωση που κι εσείς είχατε (ελπίζω το ρήμα να μην είναι ακόμα σε χρόνο ενεστώτα). Καλά κάνετε και αντιδράτε. Ο ωχαδελφισμός είναι τροχοπέδη στην εξέλιξή μας ως ανθρώπους και ως εκπαιδευτικούς. Με πίστη στο "ευ αγώνίζεσθαι" και στη συνεργασία μεταξύ των εκπαιδευτικών, σας χαιρετώ και εύχομαι όλοι μας να προσπαθούμε να... βλέπουμε ο ένας με τα μάτια του άλλου!
Πολύ όμορφο το μήνυμα της ταινίας. Συμφωνώ απόλυτα ότι ο επαγγελματισμός είναι κάτι που δε "μετριέται". Άλλωστε ας το δούμε από την ανάποδη. Αν υποθέσουμε ότι ο διαγωνισμός ήταν μόνο για επαγγελματίες , τότε να ήσασταν σίγουρη οτι στον κύριο Μιχαήλ δε θα επιτρεπόταν η συμμετοχή με μόνα προσόντα τη συμμετοχή σε θεατρικές ομάδες και το προσωπικό του ψάξιμο. Οπότε είναι άδικο να του αμφισβητούμε το δικαίωμα συμμετοχής και σε έναν ερασιτεχνικό διαγωνισμό. Συγχαρητήρια και πάλι. Η ταινία είναι εξαιρετική και το τραγούδι πολύ πολύ όμορφο!!
Πιστεύω πως είναι πολύ ευχάριστο να βλέπουμε τέτοιους εκπαιδευτικούς, όπως τον κ. Μιχαήλ, να αγωνίζονται με τον τρόπο τους ώστε να βγουν από τα στενά όρια της ελληνικής εκπαίδευσης. Ίσως είναι καλύτερα να επιβραβεύουμε τέτοιες δράσεις και όχι να τις αντιμετωπίζουμε με επικριτικό πνεύμα και διάθεση. Κατά την γνώμη μου, μόνο αγκαλιάζοντας αυτές τις προσπάθειες και δράσεις θα έχουμε εξέλιξη και συνεργασία στον χώρο της εκπαίδευσης. Τα συγχαρητήριά μου στον κ. Μιχαήλ! Ευχόμαστε να δούμε και άλλες όμορφες δημιουργίες με τα παιδάκια σας! :)
Πολύ καλή δουλειά, αλλά να τονίζω το εξής: Είναι δημιουργημένη από επαγγελματία. Ο Αλέξανδρος Μιχαήλ είναι επαγγελματίας σκηνοθέτης, οπότε, εδώ δεν μιλάμε πια για σχολική δημιουργία....το σχολείο ήταν απλά το "υλικό"....το ίδιο συνέβη και στο διαγωνισμό της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς με θέμα την ενδοσχολική βία: Οι ταινίες που πήραν τις 3 πρώτες θέσεις ήταν δημιουργίες επαγγελματιών του χώρου. Σ' αυτήν την περίπτωση όμως, θα χαμογελάσω πλατιά γιατί, το σχολείο μας ήρθε στην 5η θέση, - και δεν είμαι επαγγελματίας σκηνοθέτης - οπότε, αν μη τι άλλο, κάτι σημαίνει αυτό...:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να καταλήξω στο εξής: Άλλο οι σχολικές δημιουργίες που γίνονται αποκλειστικά από εκπαιδευτικούς, και άλλο "θέλω να κάνω ταινία, φωνάζω κάποιον επαγγελματία και μετά "πουλάω μούρη".....και να φανταστείτε πως σε όλους τους όρους των σχετικών διαγωνισμών, τονίζεται ρητά το εξής: " πρέπει να είναι δημιουργίες μαθητών και εκπαιδευτικών". Και φυσικά, όπως καταλαβαίνετε, οι όροι αυτοί παραβιάζονται γιατί οι ίδιοι οι φορείς δεν τους παίρνουν στα σοβαρά, και κάνουν τα "στραβά μάτια" όταν δεν τηρούνται....θα ήθελα να πω πολλά ακόμη, αλλά να μη σας κουράζω. Ένα είναι σίγουρο: Σ' αυτή τη χώρα, προτεραιότητα έχει το "παράνομο" και όχι το "νόμιμο"....
Αν είναι έτσι όπως τα λες, έχεις δίκιο. Δυστυχώς έτσι είναι η Ελλάδα. Πέρα όμως από αυτό, ας σταθούμε στο μήνυμα της ταινίας που είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε απόλυτο σεβασμό στις απόψεις σας, που σε μεγάλο βαθμό με βρίσκουν σύμφωνο, ως υπεύθυνος εκπαιδευτικός της ταινίας και δάσκαλος των παιδιών οφείλω να σας αναφέρω ότι ουδεμία σχέση με επαγγελματισμό έχω, εκτός αν επαγγελματισμός θεωρείται η αγάπη προς τον κινηματογράφο και η ενασχόληση με αυτόν. Ή ακόμη και η παρακολούθηση μαθημάτων κινηματογράφου και η συμμετοχή σε θεατρικές ομάδες. Σε περίπτωση που το τελικό αισθητικό αποτέλεσμα σάς δημιούργησε αυτήν την άποψη, αυτό μας τιμά και μας δίνει δύναμη για τη συνέχεια. Αλήθεια, θα με ενδιέφερε να μου αναπτύξετε πότε κάποιος θεωρείται επαγγελματίας σε έναν τομέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ στενάχωρο να καταφέρονται εναντίον σου, με αβάσιμες κατηγορίες. Με τη δυνατότητα που μου δίνεται μέσω αυτής της σελίδας αναρτώ αυτό το σχόλιο, για να διευκρινίσω όσο είναι δυνατόν τα πράγματα. Κατέχω το πτυχίο της παιδαγωγικής σχολής και διδάσκω εδώ και περίπου 7 χρόνια. Αν παρατηρούσατε τους τίτλους τέλους, δεν θα δημιουργούνταν καμία παρεξήγηση. Θα ήταν φρόνιμο και εν τέλει ΔΙΚΑΙΟ, προτού αναρτήσετε τις οποιεσδήποτε απόψεις σας, να διασταυρώνετε τις πληροφορίες σας, τις οποίες κιόλας φτάνετε στο σημείο να τις "ΤΟΝΙΖΕΤΕ".
Μέσα από την καρδιά μας, συγχαρητήρια για τη βράβευσή σας. Οι μαθητές μου κι εγώ θα περιμένουμε με χαρά τη νέα σας δημιουργία.
Κλείνοντας, θα χαμογελάσουμε το ίδιο πλατιά όπως κι εσείς, καθώς τηρήσαμε τους όρους του διαγωνισμού στο έπακρον, και με καθ' όλα νόμιμους τρόπους δεχτήκαμε την τιμή της διάκρισης.
Καλή συνέχεια στο έργο σας.
Με εκτίμηση,
Μιχαήλ Αλέξανδρος
Κ. Μιχαήλ Αλέξανδρε
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν διαβάσατε τις πρώτες λέξεις του σχολίου μου, θα δείτε την επιβράβευση που σας έδωσα. Δεν έχω κανένα πρόβλημα μαζί σας, το αντίθετο: Κι εγώ πιστεύω πως αυτό που μετράει είναι το μεράκι και η ψυχή. Τα επόμενα σχόλιά μου δεν αφορούσαν προσωπικά εσάς, και πράγματι χαίρομαι που συμφωνείτε σε κάποια αναφερόμενα λόγια μου. Και να' στε σίγουρος πως διάβασα τους τίτλους τέλους. Από εκεί και πέρα όμως, επιτρέψτε μου να αμφισβητώ το κατά πόσο τηρούνται με ακρίβεια κάποιοι όροι που αφορούν την εμπλοκή επαγγελματιών, κάτι που είναι πολύ εμφανές στο τελικό αποτέλεσμα. Ας μου επιτραπεί λοιπόν να σχολιάσω το εξής: Θα' πρεπε να υπάρχει διαχωρισμός σε κατηγορίες συμμετεχόντων. Τι θέλω να πω: Άλλο είναι να κάνεις ό,τι κάνεις χωρίς καμμία επιπλέον γνώση του αντικειμένου, και άλλο να έχεις - έστω και περιφερειακές - γνώσεις μέσω ειδικών σεμιναρίων, κλπ. Πρέπει να λέμε "τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη", επειδή "κάποιοι" πατούν πάνω στη "σιωπή" της πλειοψηφίας που διακατέχεται από "ωχαδερφισμό". Το ζητούμενο - κατά τη γνώμη μου - δεν είναι η "νίκη" ή ο "ανταγωνισμός" αλλά η γνώση ύπαρξης αντικειμενικής διαφάνειας, κάτι που θα διασφαλίσει το "ευ αγωνίζεσθαι."
Καλή συνέχεια στο έργο σας,
Με εκτίμηση
Χωρίς να θέλω να δώσω συνέχεια στο όλο θέμα, επιτρέψτε μου να έχω τις αμφιβολίες και τις αντιρρήσεις μου σχετικά με το κατά πόσον μπορεί να "μετρηθεί" η εκπαίδευση των δημιουργών πάνω στο αντικείμενο. Όλοι λίγο πολύ ασχολούμαστε με αντικείμενα που μας αφορούν. Ένας φίλος της φωτογραφίας παρακολουθεί σεμινάρια σχετικά ή διαβάζει κάτι στο ίντερνετ. Ένας, ο οποίος αγαπά το τραγούδι παρακολουθεί μαθήματα ορθοφωνίας ή απλά ασχολείται καθημερινά με αυτό. Αυτό σίγουρα δεν τον κάνει επαγγελματία, ούτε μπορεί να προσκομίσει τα παραπάνω σε ανάλογους διαγωνισμούς, ώστε να συμμετάσχει ή να αποκλειστεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά, σχετικά με το συγκεκριμένο διαγωνισμό, εστάλη πληροφοριακό υλικό πολύ βοηθητικό, το οποίο μπορούσε να κατευθύνει ακόμη και κάποιον που δεν είχε ιδιαίτερες γνώσεις. Αλλωστε, ειναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις ποιοι εκπαιδευτικοί δεν έχουν ΚΑΘΟΛΟΥ γνώσεις σχετικές. Γνώση δεν είναι μόνο αυτό που αποκτάς με την παρακολούθηση μαθημάτων, αλλά και ό,τι "παίρνεις" από προσωπικό ψάξιμο, ακόμη και από την παρακολούθηση διαφορετικών ειδών ταινιών. Αυτό πώς να μετρηθεί; Πώς και γιατί να αποτελέσει κριτήριο για τη συμμετοχή;
Ειλικρινά, οι μαθητές μου κι εγώ είμαστε εδώ για να δεχτούμε τις οποιεσδήποτε κριτικές, θετικές ή μη. Η ένστασή μου δεν αφορά την επιβράβευση ή αποδοκιμασία από μέρους σας. Αφορά το γεγονός ότι αποδώσατε χαρακτηρισμό στο πρόσωπό μου, ο οποίος δεν είναι αληθής. Και η αλήθεια είναι πως αν δεν "έπεφτα" πάνω στο συγκεκριμένο blog, πολύ πιθανόν οι αναγνώστες του να έμεναν με την εντύπωση που κι εσείς είχατε (ελπίζω το ρήμα να μην είναι ακόμα σε χρόνο ενεστώτα).
Καλά κάνετε και αντιδράτε. Ο ωχαδελφισμός είναι τροχοπέδη στην εξέλιξή μας ως ανθρώπους και ως εκπαιδευτικούς. Με πίστη στο "ευ αγώνίζεσθαι" και στη συνεργασία μεταξύ των εκπαιδευτικών, σας χαιρετώ και εύχομαι όλοι μας να προσπαθούμε να... βλέπουμε ο ένας με τα μάτια του άλλου!
Πολύ όμορφο το μήνυμα της ταινίας. Συμφωνώ απόλυτα ότι ο επαγγελματισμός είναι κάτι που δε "μετριέται". Άλλωστε ας το δούμε από την ανάποδη. Αν υποθέσουμε ότι ο διαγωνισμός ήταν μόνο για επαγγελματίες , τότε να ήσασταν σίγουρη οτι στον κύριο Μιχαήλ δε θα επιτρεπόταν η συμμετοχή με μόνα προσόντα τη συμμετοχή σε θεατρικές ομάδες και το προσωπικό του ψάξιμο. Οπότε είναι άδικο να του αμφισβητούμε το δικαίωμα συμμετοχής και σε έναν ερασιτεχνικό διαγωνισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια και πάλι. Η ταινία είναι εξαιρετική και το τραγούδι πολύ πολύ όμορφο!!
Πιστεύω πως είναι πολύ ευχάριστο να βλέπουμε τέτοιους εκπαιδευτικούς, όπως τον κ. Μιχαήλ, να αγωνίζονται με τον τρόπο τους ώστε να βγουν από τα στενά όρια της ελληνικής εκπαίδευσης. Ίσως είναι καλύτερα να επιβραβεύουμε τέτοιες δράσεις και όχι να τις αντιμετωπίζουμε με επικριτικό πνεύμα και διάθεση. Κατά την γνώμη μου, μόνο αγκαλιάζοντας αυτές τις προσπάθειες και δράσεις θα έχουμε εξέλιξη και συνεργασία στον χώρο της εκπαίδευσης. Τα συγχαρητήριά μου στον κ. Μιχαήλ! Ευχόμαστε να δούμε και άλλες όμορφες δημιουργίες με τα παιδάκια σας! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή