Ένα παιδί γράφει... Ακούει κανείς;





(μου το στείλανε με μέιλ) 



1 σχόλιο:

  1. Η τραγική πραγματικότητα...ας μη γελιόμαστε, όλη αυτή η κατάσταση επεκτείνεται με γοργούς ρυθμούς...Το ελληνικό κράτος που "λατρεύει τρελά" τους πολίτες του, έχει βαλθεί να τους "στραγγαλίσει" από την τόση πολλή "λατρεία" του...Θα δούμε κι άλλα πολλά...το θέμα όμως είναι πώς θα τα χειριστούμε. Η μορφή αντίδρασης μέσω απεργιών δεν αποδίδει - κι αυτό επειδή οι εκάστοτε συνδικαλιστικοί φορείς είναι "κράχτες" κομμάτων και εξυπηρετούν εκάστοτε συμφέροντα...Στο εξωτερικό, οι απεργίες "ανεβάζουν και κατεβάζουν" κυβερνήσεις και όχι μόνο: Ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα, όταν ένα συνδικάτο κυρήσσει απεργιακές κινητοποιήσεις, ο εκάστοτε βιομήχανος ή επιχειρηματίας τρέμει από το φόβο του - κι έτσι, κατακτούνται στόχοι των εργαζομένων. Από πλευράς λαϊκής αντίδρασης, παραδείγματα των 3 τελευταίων ετών όπως Ισλανδία- Ιρλανδία κ.α, απέδειξαν πως δεν είναι ακατόρθωτο να αποδείξει ο λαός πως "δεν τρώει κουτόχορτο"...Αυτό όμως, προυποθέτει την ύπαρξη κινήτρου για το "γενικό καλό", και ΟΧΙ για να διατηρηθούν εκάστοτε μικροσυμφέροντα του τύπου "δε πα να πεινάει ο διπλανός μου, εμένα να μη μου κόψουνε το τάδε", κλπ.
    Ο ελληνικός λαός είναι "κομμένος" σε πολλές "μερίδες"....όσο λοιπόν συνεχίζεται αυτό το status qvo, τόσο περισσότερο θα υποφέρουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή