@δασκαλος98:Το μαλλί το σκέφτομαι κάπως σαν έναν ...εξωτερικό σκληρό δίσκο και φαίνεται να χωράει πολλά! @ο ζωηρός μαθητής:Το συγκεκριμένο κόμικ για την Ελλάδα είναι σαν πικρό φάρμακο.Ο χαρακτήρας της ηρωίδας με την πρόωρη ωριμότητα που φτάνει μέχρι τον κυνισμό δυστυχώς τείνει να μου θυμίσει ανάλογες ατάκες που ακούω από τη νεότερη γενιά, που οι συνθήκες την έκαναν πιο απαισιόδοξη απ' όσο θα της ταίριαζε.
@maranda Από τι να πιαστούν και να αντλήσουν ελπίδα; Δεν ξέρω... Διαβάζοντας την ιστορία του έθνους μας διαχρονικά εγώ διαπιστώνω, ότι μια ζωή τα ίδια "λάθη" κάνουμε και στα ίδια αδιέξοδα και τραγωδίες καταλήγουμε. Δεν θέλουμε να αλλάξουμε. Είμαστε στη νοοτροπία μια βαλκανική χώρα (με 400 χρόνια υπό το ζυγό των Οθωμανών) που τυχαίνει να βρισκόμαστε σε ευρωπαϊκό έδαφος. Και αυτό μας έχει επηρεάσει. Θέλουμε να είμαστε Ευρωπαίοι αλλά ταιριάζουμε πιο πολύ με την Ανατολή. Δεν ξέρεις πόσο με δυσκολεύει αυτό στην καθημερινότητά μου. Με ενοχλεί αλλά έπαψα πια να θυμώνω. Προσπαθώ να τα έχω καλά με τον εαυτό μου και να είμαι αληθινός με τα παιδιά. Και τελικά πιστεύω ότι το νέο και την αλλαγή θα τη φέρουν οι επόμενες γενιές, οι μαθητές μας δηλαδή. Και εδώ είναι η προσωπική ευθύνη των δασκάλων: να μεταδώσουν την αισιόδοξη πλευρά και να αναδείξουν το αληθινό, το τίμιο, το ηθικό, το εργατικό πρόσωπο αυτής της χώρας που το αφήσαμε στο παρελθόν και ζούμε ακόμα και τώρα με αυτό.
Αν δε χωρέσουν στο κεφάλι της Μαφάλντα (μαζί με το μαλλί), τότε οι υπόλοιποι δεν έχουν καμιά ελπίδα! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔίκιο έχεις. Η Μαφάλντα συνδυάζοντας την παιδική αφέλεια με την περιέργεια καταφέρνει τελικά να έχει μια απίστευτη ωριμότητα που τσακίζει κόκαλα!
ΑπάντησηΔιαγραφή"μαζί με το μαλλί"... Γεια σου βρε maranda! Χα χα χα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυαγαπημένη η Μαφάλντα, αλλά την παραπομπή σου για την Ελλάδα δεν τη θυμόμουν. Εύστοχη! :))
@δασκαλος98:Το μαλλί το σκέφτομαι κάπως σαν έναν ...εξωτερικό σκληρό δίσκο και φαίνεται να χωράει πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ο ζωηρός μαθητής:Το συγκεκριμένο κόμικ για την Ελλάδα είναι σαν πικρό φάρμακο.Ο χαρακτήρας της ηρωίδας με την πρόωρη ωριμότητα που φτάνει μέχρι τον κυνισμό δυστυχώς τείνει να μου θυμίσει ανάλογες ατάκες που ακούω από τη νεότερη γενιά, που οι συνθήκες την έκαναν πιο απαισιόδοξη απ' όσο θα της ταίριαζε.
"μαζί με το μαλλί"... :))
ΑπάντησηΔιαγραφή…έτσι...έτσι!
ΑπάντησηΔιαγραφή@maranda Από τι να πιαστούν και να αντλήσουν ελπίδα; Δεν ξέρω... Διαβάζοντας την ιστορία του έθνους μας διαχρονικά εγώ διαπιστώνω, ότι μια ζωή τα ίδια "λάθη" κάνουμε και στα ίδια αδιέξοδα και τραγωδίες καταλήγουμε. Δεν θέλουμε να αλλάξουμε. Είμαστε στη νοοτροπία μια βαλκανική χώρα (με 400 χρόνια υπό το ζυγό των Οθωμανών) που τυχαίνει να βρισκόμαστε σε ευρωπαϊκό έδαφος. Και αυτό μας έχει επηρεάσει. Θέλουμε να είμαστε Ευρωπαίοι αλλά ταιριάζουμε πιο πολύ με την Ανατολή. Δεν ξέρεις πόσο με δυσκολεύει αυτό στην καθημερινότητά μου. Με ενοχλεί αλλά έπαψα πια να θυμώνω. Προσπαθώ να τα έχω καλά με τον εαυτό μου και να είμαι αληθινός με τα παιδιά. Και τελικά πιστεύω ότι το νέο και την αλλαγή θα τη φέρουν οι επόμενες γενιές, οι μαθητές μας δηλαδή. Και εδώ είναι η προσωπική ευθύνη των δασκάλων: να μεταδώσουν την αισιόδοξη πλευρά και να αναδείξουν το αληθινό, το τίμιο, το ηθικό, το εργατικό πρόσωπο αυτής της χώρας που το αφήσαμε στο παρελθόν και ζούμε ακόμα και τώρα με αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφή